Co najlepszego można zrobić w życiu…?

Agnieszka Janiszewska

 

„Najlepsze, co możemy zrobić w życiu, to nie być nieszczęśliwymi” – twierdził Zygmunt Freud. Tę myśl austriackiego badacza przytacza Marie Percival w publikacji pt. „Psychologia poradnictwa terapeutycznego”. Książka ukazała się jako kolejna pozycja z brytyjskiej serii popularnonaukowej „Psychologia wszystkiego”, którą polskim czytelnikom przybliża Wydawnictwo UŁ.

Jak nie zginąć w gąszczu przeróżnych nurtów terapeutycznych i wybrać odpowiedni dla naszych indywidualnych potrzeb? Jakie są korzyści sesji przeprowadzonej… w parku albo lesie? Czy wartość terapii online równa się tej na żywo, a chatboty zastąpią specjalistów od poradnictwa terapeutycznego? Na te i inne pytania odpowiada Marie Percival – psycholożka, wykładowczyni akademicka, lekarka, badaczka i praktykująca terapeutka.


Przed lekturą publikacji warto pokrótce wyjaśnić kwestię nazewnictwa stosowanego przez autorkę w odniesieniu do oddziaływań, mających na celu wsparcie o charakterze psychologicznym – na który to aspekt zwraca też uwagę we wstępie do wydania polskiego Eleonora Bielawska Batorowicz. W tytule książki mamy bowiem do czynienia z bardzo ogólnym i pojemnym znaczeniowo określeniem „poradnictwo terapeutyczne”, które na polskim gruncie nie jest zbyt powszechnie stosowane. Częściej spotkamy się z terminami takimi jak „poradnictwo psychologiczne”, „terapia” i „psychoterapia”.  Każdy z nich stanowi osobną kategorię w naukach psychologicznych. Generalnie jednak tytuł wydaje się adekwatnie oddawać treść publikacji, będącej syntetycznym opracowaniem różnorodnych metod wsparcia psychologicznego. 


Niewątpliwie pozycja jest wartościowa dla osób chcących w jak najbardziej świadomy sposób rozpocząć proces psychoterapeutyczny. Autorka w zwięzły i klarowny sposób wyjaśnia założenia teoretyczne i sposoby pracy praktycznej w ramach czterech głównych nurtów psychoterapeutycznych: psychoanalitycznym, poznawczo-behawioralnym, humanistycznym i pozytywnym. Przegląd ten przydatny będzie zarówno dla laików pragnących dopiero rozeznać się w dostępnych na rynku możliwościach wsparcia psychologicznego, jak i adeptów psychologii oraz bardziej doświadczonych praktyków i badaczy.

Zaznaczyć warto, że walorem rozważań Percival jest nie tylko dostarczenie „gęstego” opisu podejść psychoterapeutycznych, ale także ich krytyczna i porównawcza analiza. Z publikacji dowiemy się więc, jakie są wady i zalety poszczególnych nurtów psychoterapeutycznych i dla kogo dane podejście może okazać się najbardziej trafnym wyborem. 


Interesujący i nadzwyczaj aktualny jest wątek dotyczący zmieniającego się krajobrazu praktyk psychoterapeutycznych, w ramach którego autorka porusza kwestie, takie jak mocne strony i ograniczenia terapii online oraz zastosowanie sztucznej inteligencji w poradnictwie psychoterapeutycznym. Z publikacji dowiemy się między innymi o istnieniu wirtualnego terapeuty Tess – chatbota, który jest w stanie „przyjmować” pacjentów dwadzieścia cztery godziny na dobę. Autorka dotyka tym samym newralgicznego obecnie tematu, przedstawiając szanse i zagrożenia wynikające ze stopniowego zastępowania ludzi przez twory technologiczne przy wykonywaniu wysoce wyspecjalizowanych zadań. Niejako po przeciwnej stronie barykady leży natomiast zagadnienie ekoterapii, która zakłada korzystanie z naturalnych środowisk, np. parku czy lasu, podczas sesji psychoterapeutycznych. Stwierdzić by można, że ekoterapia rozwija się w opozycji do wspomnianego, postępującego stechnologizowania praktyk o charakterze społecznym.


Podsumowując, w postulowanym przez Freuda „nie byciu nieszczęśliwym” zdecydowanie pomocna może okazać się psychoterapia. Jednak, aby podjąć świadomą decyzję, jaki rodzaj wsparcia jest dla nas najbardziej odpowiedni, warto poszerzyć wiedzę i dokonać krytycznej analizy dostępnych w ramach praktyk psychoterapeutycznych możliwości. W tym celu niewątpliwie przydatna będzie najnowsza, dostępna na polskim rynku, publikacja Marie Percival. 

Więcej tekstów Agnieszki Janiszewskiej można znależć tutaj.